سرلشکر باقری:دشمنان ما نسبت به تهاجم نظامی و نتیجه گرفتن از آن ناامیدند
به گزارش راهبرد معاصر سرلشکر محمد باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، در یادداشتی، روایتی پیرامون جایگاه روحانیت در عرصه‌های مختلف انقلاب منتشر کرد که به شرح زیر است:
حضرت امام خمینی (ره) از همان ابتدای جنگ تحمیلی گاهی که شرایط سخت می‌شد می‌فرمودند «شما به تکلیف عمل کنید و به نتیجه کاری نداشته باشید.» این نشان می‌دهد عمل به تکلیفی که برای ما تعریف شده، بسیار قابل توجه‌تر از نتیجه‌ای است که در بردارد. حضرت امام خودشان هم به این اصل پایبند بودند. فرماندهی و مسئولیت‌پذیری ویژه و شاخص امام از ابتدای آغاز نهضت‌شان در سال 42 و پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس و در نهایت، تصمیم سخت پذیرش قطع‌نامه 598 که حضرت امام شخصاً مسئولیت آن را بر عهده گرفتند، جلوه‌هایی از عمل به تکلیف است که به صورت کامل و بیش از گذشته باید بررسی شود.
نقش رهبر معظم انقلاب هم مانند حضرت امام قابل چشم‌پوشی نیست. ایشان در مقطع ابتدای جنگ به عنوان نماینده امام در شورای‌عالی دفاع در کنار رزمندگان در جبهه حاضر بودند. حالا گاه در سِمت فرماندهی و گاه در سِمت یک رزمندۀ سلاح به دوش در کنار شهید چمران و نیروهای ارتش و سپاه. رهبر معظم انقلاب در پای کار آوردن نیروهای رزمنده، حمایت از آنان و مرتفع کردن نیازهایی مثل تامین تسلیحات برای سپاه و نیروهای مردمی، مخصوصاً در جریان شکستن حصر سوسنگرد هم نقش اساسی داشتند. این حضور موثر به‌طور مداوم تا حادثه تلخ ترور ایشان در ششم تیر سال 60 ادامه داشت.
عموم روحانیت هم در طول هشت سال دفاع مقدس نقش داشتند. چه آن‌ها که چون شهید میثمی و شهید محلاتی به عنوان نماینده امام نقش رسمی داشتند و چه آن‌هایی که به عنوان نیروی رزمی یا تبلیغی در کنار رزمندگان حضور داشتند. کارکرد روحانیون و طلاب در جبهه‌های ما صرفاً هدایت و راهنمایی نبود. طلاب جزو بهترین فرماندهان جبهه بودند، رزمندۀ پیشرو بودند و جلوتر از دیگر رزمندگان در دل خطر قرار می‌گرفتند و باقی نیروها به این حضور شجاعانه تاسی می‌کردند. اینکه بیش‌ترین آمار شهدا متعلق به قشر روحانیت است و هم‌چنین حضور عزیزان جانباز و آزاده روحانی، بهترین حجت بر این مدعاست که آن‌ها همیشه پیشرو و خط‌شکن بوده‌اند.
روحانیون ما روحیه شجاعت و ایثار و از خودگذشتگی را تنها در کلام هجی نمی‌کردند بلکه در تمام صحنه‌ها این فضایل را عملی نشان می‌دادند و ما درس می‌گرفتیم. ایجاد امید و جلوگیری از دلسردی و ناامیدی و انفعال، از دیگر محاسن این حضور بود. گاهی اتفاق می‌افتاد که کسانی چون شهید میثمی نقش اساسی در رفع این شرایط و تبدیل این فضای مسموم به فضای نشاط، توکل و امیدواری داشتند.
مراقبت نسبت به وجود انحرافات و خرافات راه‌یافته به جبهه‌ها و جدا کردن مسیر درست از نادرست و هدایت ما و نیروها به مسیر صواب، از دیگر برکات حضور طلاب در جنگ بود. چقدر اختلاف و چنددستگی در جبهه اتفاق افتاد که با حضور و وجود روحانیت حل و فصل شد و به وحدت فکری رسید. این روحانیون بودند که از ورود اختلاف و عقاید دسته‌های سیاسی به جبهه‌ها جلوگیری می‌کردند. اینها تنها نمونه‌های کوچکی از حضور پربرکت و بی‌نظیر روحانیت در عرصه‌های مختلف دفاع مقدس است که مطمئناً تبعات بیش‌تری از این مقوله قابل روایت و رویت است.
بعد از دفاع مقدس هم روحانیت همیشه در صحنه بوده‌اند و نقش اساسی در حفظ خط اصیل اسلام ناب و حاکمیت آن در کشور داشته‌اند. در مشکلات مختلف مخصوصاً مشکلات معیشت، مردم را همراهی کرده‌اند و در سختی‌ها و بحران‌هایی مثل سیل و زلزله و کرونا پای کار مردم ایستاده‌اند. در عرصه دفاع از حرم و حفظ تمامیت ارضی جمهوری اسلامی و هرجا که به این حضور نیاز بوده و سختی داشته هم روحانیون همیشه پیشرو و پیشگام بوده‌اند.